Tuinaannemer Charles Kersten uit Crisnée bij Tongeren kiest voor risicospreiding: hondenpension, productie van brandhout en tuinaanleg vormen de drie pijlers van zijn bedrijf. Op vlak van tijdsbezetting sluiten de drie op elkaar aan en de combinatie zorgt voor een stabiel inkomen doorheen het jaar. In de ruime loods staan alle mogelijk denkbare machines voor de […]
Tuinaannemer Charles Kersten uit Crisnée bij Tongeren kiest voor risicospreiding: hondenpension, productie van brandhout en tuinaanleg vormen de drie pijlers van zijn bedrijf. Op vlak van tijdsbezetting sluiten de drie op elkaar aan en de combinatie zorgt voor een stabiel inkomen doorheen het jaar. In de ruime loods staan alle mogelijk denkbare machines voor de brandhoutverwerking en de ‘kleinere’ tuinaannemerij. Achteraan staat een open loods waaronder een automatische brandhoutinstallatie staat. Met de verreiker worden de boomstammen op een rollenbed geladen, langs waar ze in de afkort- en kliefautomaat rollen. We zochten Charles op tijdens een kalme septemberdag. Een buitenwerf was die dag sneller klaar dan voorzien waardoor de resterende tijd gebruikt kon worden om nog een lading brandhout te produceren.
Charles Kersten: ‘Zowat 25 jaar geleden had ik hier honderden koeien en stieren staan en toen ik geen affiniteit met de stiel meer voelde, koos ik ervoor om de dieren weg te doen. In 3 maand tijd waren de stallen leeg. Ik had toen een andere passie: honden. Ik ging langzamerhand over naar een volwaardig hondenpension dat ondertussen 15 luxekamers en 30 gewone verblijven voor honden telt. Onze service op dat vlak gaat ver. Zo bieden we potentiële klanten proefdagen aan. Hierbij kunnen de mensen komenervaren of hun hond matcht met de energie die hier hangt of niet. Af en toe moet je dan mensen doorsturen omdat het niet klikt. Een hond is immers de spiegel van zijn baas: als er problemen met de hond zijn, dan geeft dat toch herrie achteraf. Het is voornamelijk mijn schoondochter die zich inlaat met het pension. We hebben tijdens de eerste lockdown gevoeld dat het hondenpension stilaan leegliep. Eens het economisch leven weer op gang kwam, brachten de mensen hun dieren opnieuw naar de opvang. Ik krijg de indruk dat hoe meer mensen worden opgesloten, zoals tijdens de lockdown, hoe meer ze achteraf weg willen. Naar het buitenland, bijvoorbeeld. Dat kwam dan goed uit voor ons pension.
We zouden nog extra kamers kunnen bijmaken, maar ons aantal is voldoende om het goed te doen. Meer honden aannemen zoukwaliteitsverlies kunnen brengen. Toen het hondenpension begon te draaien waren we ook al in de tuinaannemerij bezig en kwam er logischerwijze het grootschaligere brandhoutverhaal bij. Die drie takken zijn in al die jaren met elkaar gegroeid en droegen allemaal bij tot de reputatie die ons bedrijf nu heeft.’
De naam Artisan Jardinier, oftewel ‘ambachtelijke tuinman’, is een vlag die een ruime lading dekt. Charles Kersten ruilde 25 jaar geleden zijn landbouwbedrijf met enkele honderden dieren voor de tuinaannemerij. ‘Ik voel me geen ondernemer, geen manager, maar een ambachtsman. Ik probeer mooie dingen te maken, iets speciaals naar de klant toe te brengen en dat ook uit te dragen. Ik werk met een kleine equipe, gevormd door mensen die er op dezelfde manier tegenaan kijken. Kijk, mijn filosofie is dat ik doe waar ik mij 100% kan achterzetten. Als die drive wegvalt, dan is het tijd voor iets anders.’
Charles: ‘Ja, en dat heeft zijn voor- en nadelen. We werken nu met vier mensen. Hét belangrijkste is goed leren communiceren met elkaar. En niets op de lever laten liggen, maar zeggen wat moet gezegd worden. Dat vraagt durf, maar ondertussen zijn we daardoor vrij goed op elkaar ingespeeld. Een groot voordeel is dat iedereen in een familiebedrijf het gevoel heeft van er samen voor te gaan. Daardoor geraak je verder op moeilijke momenten of als er eens een tandje moet worden bijgestoken. Een nadeel is dat privé en werk niet altijd gescheiden zijn.’
Charles: ‘Dat is een keuze die mijn zoon voor zichzelf moet maken. Ikzelf kan op deze manier nog jaren verdergaan. Ik hou immers van de buitenlucht en beweging. Bij wijze van afleiding en uitdaging heb ik nu twee trekpaarden die ik nog wil opleidenals boerenpaard. Dat is mijn ontspanning.’
Charles Kersten begon 25 jaar geleden met het gewone tuinaannemerswerk. Klanten konden bij hem terecht
voor alle tuinaanlegwerk, voor onderhoud van tuinen hield hij liever de boot af. Ondertussen legt hij zich
enkel nog toe op de tuinaanleg met karweien waar de ‘groteren’ hun neus voor ophalen. ‘Op deze manier kan
ik zelf mijn prijs bepalen en werk ik enkel voor klanten die op dezelfde golflengte zitten. Dat is iets wat je over
de hele lijn kunt doortrekken: het klikt en dat maakt dat we elkaar begrijpen zonder veel woorden. En daaruit
volgt automatisch dat iedere klant precies krijgt wat hij wil en dat de betalingen vrij stipt geregeld worden’,
legt Charles zijn keuze voor deze aanpak uit. ‘Ik was gewend als boer te werken en te denken en hou er niet van als anderen mij dingen opleggen. Doen wat de ander doet, maar dan beter: dat is mijn motto. Ik werk waar nodig met een vaste tuinarchitect die de plannen uittekent en we zijn op elkaar ingespeeld. Werken met mensen die op elkaar afgestemd zijn, is zalig.’
Charles: ‘Na al die jaren is er één ding constant gebleven: wil je groeien in je werk, dan moet je het regelmatig blijven doen.Regelmaat is de enige garantie op succes. Je moet veeleisend zijn voor jezelf en voor je bedrijf. Klanten verwachten dit van ons en zijn bereid om hier ook voor te betalen. Als we deze discipline niet voor onszelf aan de dag leggen, dan kunnen we geen verschil met de anderen maken. Dan wordt het gewoon een prijzenslag. Vandaar nogmaals … Artisan Jardinier.’
Bij de aankoop van machines blijft Charles al jaren bij ‘zijn’ merken. De keuze voor bijvoorbeeld machines van Posch, waar het bedrijf al decennia mee werkt, is ingegeven door het feit dat dit Oostenrijkse kwaliteitsmaterieel zijn waarde behoudt. Voor de ondernemer uit Crisnée vormen deze machines een investering én tevens een belegging. Charles: ‘Ik hecht veel belang aan mijn materieel en ik verwacht van mijn medewerkers hetzelfde respect ervoor. Hoe beter de machines verzorgd worden, hoe plezieriger het werk. Bovendien gaan ze dan ook veel langer mee dan hun economische afschrijvingstijd. Machines die langer meegaan, geven ons de mogelijkheid om wat extra machines in de loods te hebben waardoor we gemakkelijker kunnen werken.’
De andere tak van het bedrijf vormt de brandhoutproductie. Charles koopt het hout aan bij diverse boomverzorgers en bosbouwers in België. Terwijl deze bij hun klanten offertes maken voor de snoeiwerken, koppelen ze naar Charles terug om te weten hoeveel hij voor het hout wil betalen. Op deze manier kunnen ze een juistere prijs zetten voor hun offerte en in ruil krijgt Charles kwalitatief brandhout van eigen bodem. ‘Ik verkies om met het kwalitatief betere hout van eigen bodem te werken boven het geïmporteerde hout. Het Belgische hout is regelmatig van kwaliteit, wat van de import niet altijd gezegd kan worden. Ik heb ook geen schrik van een tekort aan hout. Er is voldoende hout en er wordt ook meer dan evenredig aangeplant. Enkel een politieke beslissing kan de circulariteit verstoren. Bovendien laat ik het hout ook traag drogen gedurende twee jaar. Klanten die hier regelmatig brandhout kopen, merken het verschil met geïmporteerd kant-en- klaar hout.’
‘Brandhout verwerken is een typisch winterwerkje dat we ook kunnen doen als er in het jaar bijvoorbeeld weinig werk in de tuinis, als het regent of als een werf vroeger klaar is dan gepland.’
‘Ik merk dat lokaal meer en meer ingeburgerd geraakt en daar draag ik waar mogelijk ook mijn steentje toe bij. Wat me verder nog opvalt, is dat veel mensen het nu moeilijk hebben. Onze generatie wilde steeds groter en meer en wilde altijd maar kunnen blijven doorgaan. Nu zie ik eerder een tegengestelde beweging bij de jeugd: net genoeg en we zien wel. En ergens zal het tussenin moeten uitkomen. Ik pleit een beetje voor gezond verstand en redelijkheid. Dat is waar het ons vandaag aan ontbreekt. ’
‘Voor mezelf weet ik wat ik wil en straal ik uit wie ik ben en waar ik voor sta. Als je evenwichtig bent en naar de mensen gaat, dan straal je dat ook uit. Mensen pikken dat op, krijgen vertrouwen in jou en willen graag met jou werken. Dat is alles wat ik moet doen om mijn bedrijf en aanpak te promoten.’
Charles Kersten koopt al jaren machines van Posch. Op die manier kwam hij ook in contact met importeur EvoGreen uit Welkenraedt. Raphaël Nix startte begin augustus vorig jaar zijn bedrijf EvoGreen met vier merken waarvan hij het importeurschap van zijn vorige werkgever had overgenomen: Linddana, Posch, FSI power-tech en Tüchel. Hijzelf staat in voor de verdeling in Wallonië en zijn collega Bert Nickmans neemt Vlaanderen voor zijn rekening. Met deze merken en de bijbehorende service willen ze een vaste leverancier worden voor bedrijven die actief zijn in het onderhoud van de omgeving, groene ruimten en wegen en in de (brand)houtverwerking. De vier merken die hij verdeelt, bouwen enkel maar die specifieke producten, wat maakt dat ze daarin ook uitmuntend moeten zijn en zich geen slechte producten kunnen veroorloven.
Het gamma is breed: tractoren, laadkranen, bosboomplanters, kap- en oogstkoppen, hellingmaaiers, veegmachines, voertuigen, sneeuwploegen, houtklievers, zaagmachines, machines voor de brandhoutbewerking en -verpakking, ontschorsingsmachines, enzovoort.
De FSI B38 is een tweewielaangedreven stronkenfrees met een benzinemotor van 38 pk. De aandrijving van de freeskop van deze nieuwste machine uit het gamma verloopt via 4 riemen. De messenschijf op de freeskop is degelijk en niet te zwaar gemaakt, met de bedoeling gemakkelijker te kunnen opstarten.
De 38pk-versie die we aan het werk zagen, is de zwaarste machine in benzine- uitvoering. De dieselversie is (afhankelijk van de opties) zowat 30% duurder. Een benzinemotor verbruikt dan wel iets meer, maar compenseert dat dus weer door een lagere aankoopprijs. Benzinemotoren halen de laatste jaren ook een hoger koppel dan voorheen, waardoor ze interessanter worden.
De machine staat vooraan op dubbele wielen wat de stabiliteit ten goede komt. Zonder deze wielen is ze 79 cm breed. De freeskop gaat over een werkbreedte tot 170 cm en kan automatisch zijn heen- en weergaande bewegingen maken. De snelheid van deze zwenkbeweging kan worden ingesteld. De 12 tanden van de freeskop kunnen 3x gedraaid (gebruikt) worden. Hetbedieningspaneel kan 90° draaien.
De diameter van de freesschijf bedraagt 57 cm en de maximale freesdiepte is 44 cm. De B38 is hydraulisch aangedreven op 2wielen en heeft een differentieelblokkering en automatische remmen. De werkhoogte boven de grond is 85 cm en de werkdiepte 44 cm.
De afmetingen bedragen 283 cm lang bij 79 cm breed en 126,5 cm hoog en het geheel weegt 840 kg.
Deze houtversnipperaar met 175 mm diameter kan als een aanhanger van 750 kg getrokken worden, dus met een gewoon klein rijbewijs. Voor een machine met een hakseldiameter van 175 mm is dit uniek.
Voor de aandrijving zorgen drie riemen die de kracht van de Kubota 25pk-dieselmotor naar de messenschijf overbrengen. De uitwerppijp is in drie posities regelbaar waardoor er naar alle kanten en hoeken kan worden uitgeworpen.
De TP Pilot, het antistress-systeem en het automatische koppelingssysteem TP Starter zijn standaard. Bij dit laatste wordt de motor met een ontspannen aandrijfriem gestart. Zodra de motor is aangeslagen, wordt de spanpoelie van de riemen op spanning gebracht en trekt hij de messenschijf op toeren.
De snippers hebben een kaliber tussen 4 en 12 mm en afhankelijk hiervan en van de houtsoort claimt de fabrikant een capaciteit van 10 m3 per uur. Daar zou een verbruik van 3 liter diesel per uur tegenover staan.