Karel Snellinx groeide op tussen het groen in het landelijke Bilzen-Hoeselt. Zijn ouders startten in 1988 een tuincentrum dat ze met hard werk uitbouwden tot een vaste waarde in de streek. Intussen werkt hij al zestien jaar volledig in hoofdberoep en kan je hem met volle passie terugvinden op zijn Instagramaccount.
Karel Snellinx: ‘Mijn vader combineerde dat tuincentrum jarenlang met tuinaanleg. Maar de drukte in de winkel werd te groot. Hij en mijn moeder hebben het altijd met z’n tweeën gedaan, zonder personeel. Dat waren lange dagen, van ‘s morgens vroeg tot laat in de avond, en daardoor was er in het jaarlijks groeiseizoen weinig tijd voor een gezinsleven. Dat is iets wat mijn vrouw en ik niet zagen zitten bij een eventuele overname. Ik zei in die tijd vaak dat ik nooit zelfstandige zou worden. Ook mijn zussen hebben voor een andere richting gekozen.’
Karel: ‘We gingen elk onze eigen weg. Mijn vrouw werd verpleegkundige, ik werkte in sectoren die niets met tuinen te maken hadden. Maar ik voelde me niet op mijn plaats in loondienst. Ik heb het geprobeerd in drie verschillende jobs, maar telkens wrong er iets. De vrijheid ontbrak, de voldoening ook. Uiteindelijk besloot ik toch de stap te zetten naar zelfstandigheid. Met weinig middelen, maar veel overtuiging begon ik voor mezelf. Ik werkte al wat bij in bijberoep, vooral hagen scheren. Met een occasiejeep, een ladder, een kar en een paar heggenscharen was ik vertrokken. In mijn omgeving verklaarden ze me gek: ‘Wie betaalt er nu voor hagen scheren? Dat is toch veel te duur!’ Maar ik geloofde dat er wel degelijk mensen waren die vakmanschap zouden waarderen.’
Karel: ‘Stap voor stap groeide mijn klantenbestand. Een gazon hier, een klinkerpad daar. En toen ik het werk niet meer alleen aankon, nam ik iemand in dienst. Dat leek logisch, maar het maakte me niet gelukkiger. Er kwam stress bij, meer verantwoordelijkheid en meer administratie. Na twee jaar heb ik bewust een stap teruggezet. Geluk zit niet in groei, maar in voldoening.’
Karel: ‘Ik werk graag buiten en haal voldoening uit wat ik met mijn handen maak. Als ik ’s avonds stop, wil ik kunnen terugkijken op iets tastbaars. Mijn lat ligt hoog, dat is mijn aard, en klanten voelen dat. Ze geven me veel vertrouwen, soms carte blanche, en het respect is wederzijds.’
Karel: ‘Ik ben iemand die constant zoekt naar verbetering. Niet omdat het moet, maar omdat het me drijft. Ik streef naar perfectie: het kan altijd beter. Voor mij is het doel niet om zoveel mogelijk te factureren, maar om werk af te leveren waar ik trots op ben. Dat is mijn passie.’
Karel: ‘Als zelfstandige doe ik inderdaad alles zelf, van kennismaking tot uitvoering en facturatie. Dat heeft voordelen. Klanten praten met de uitvoerder zelf, niet met een kantoor. Ze weten wie ze voor zich hebben en er zit geen ruis op de communicatie. Dat schept vertrouwen. Al is het soms zwaar, zeker nu er zoveel administratie bijkomt. Facturen, boekhouding, fytolijsten, Peppol: het gebeurt allemaal meestal ’s avonds of op zondag. Maar ik heb liever dat dan personeel of een logge structuur. Zo hou ik controle over mijn werk en de kwaliteit.’
Karel: ‘Die hands-onmentaliteit en mijn Instagramaccount leverden me die kans op. Ik test hun nieuwste accumachines. Omdat ik er dagelijks mee werk, kan ik echte feedback geven. Dat is een unieke samenwerking en ik ben er trots op.’
Karel: ‘Ik heb jaarlijks meer dan vijftig tuinen onderhouden, maar dat heb ik bewust teruggebracht naar een twintigtal. Waarvan enkele grotere, exclusieve tuinen waar ik bijna wekelijks kom. Daar heb ik het hele jaar door iets te doen, van bemesten tot snoeien, van kantmaaien tot gazononderhoud. Dat zijn klanten die perfectie willen en dat klikt.
Ze geven me de sleutel van hun poort en zeggen: ‘Doe maar wat nodig is.’ Dat vertrouwen is goud waard. Ik werk transparant en eerlijk, en dat wordt gewaardeerd.’
Karel: ‘Vroeger deed ik eenmalige klussen: één dag per jaar om alles ineens op te knappen. Dat is stressvol en onnauwkeurig. Je kunt dan geen ziekten opvolgen of kwaliteit garanderen. Nu kan ik werken met regelmaat en zorg.’
Karel: ‘De meeste zijn tussen de 45 en 65 jaar. Ze hechten waarde aan hun tuin en willen die in topconditie houden. Jonge gezinnen hebben vaak andere prioriteiten. Bouwen is duur geworden en de tuin blijft vaak beperkt tot gras. Ik merk dat de 45-plussers meer genieten van hun eigen omgeving en daarin investeren.’
Karel: ‘Ik zal er niet naar streven om de goedkoopste offerte te maken. Ik bereken alles wat nodig is om het goed te doen, met de juiste materialen en machines. Veel pas aangelegde tuinen sterven binnen een jaar af door slechte voorbereiding en geen opvolging of service achteraf. Dat wil ik vermijden. Daarom doe ik de coördinatie en uitvoering het liefst helemaal zelf. Zo kan ik achter mijn werk staan.’
Karel: ‘Ik heb veel in eigen beheer: een compacttractor, motoculteur, frees, rotoreg, klepelmaaier … Noem maar op! Daardoor kan ik elk terrein aan. En ik weet precies wat ik koop. Voor ik iets aanschaf, vergelijk ik grondig. Zelfs bij handgereedschap kijk ik naar het staal en het slijpgemak. Het lijkt overdreven, maar het is die aandacht voor detail die het verschil maakt.’