De gemeente Mont-Saint-Guibert telt drie dorpskernen en strekt zich uit over bijna 19 km2. Deze voor Waals-Brabant nog vrij landelijke gemeente kende de laatste jaren een vrij snelle ontwikkeling, met heel wat nieuwe verkavelingen en een industriezone. Om de wegen en groene zones van de gemeente optimaal te onderhouden, investeert Mont-Saint-Guibert in innovatieve machines. Onlangs […]
De gemeente Mont-Saint-Guibert telt drie dorpskernen en strekt zich uit over bijna 19 km2. Deze voor Waals-Brabant nog vrij landelijke gemeente kende de laatste jaren een vrij snelle ontwikkeling, met heel wat nieuwe verkavelingen en een industriezone. Om de wegen en groene zones van de gemeente optimaal te onderhouden, investeert Mont-Saint-Guibert in innovatieve machines. Onlangs namen ze hier een nieuwe Vandaele VSV in gebruik om de bermen efficiënter te kunnen maaien. We gingen een kijkje nemen.
Naast Mont-Saint-Guibert omvat de fusiegemeente de dorpen Corbais en Hévillers. Deze blijven nog steeds vrij landelijk, terwijl Mont-Saint-Guibert meer verstedelijkt is. In 2023 viert de gemeente Mont-Saint-Guibert haar negenhonderdjarige bestaan. Afgelopen zomer werd de gemeente zwaar getroffen door de overstromingen. De rivier de Orne trad uit haar oevers en het glooiende landschap zorgde ervoor dat bepaalde laaggelegen delen van de gemeente heel wat water en modder te verwerken kregen. We hadden een gesprek met Patrick Bouché, de schepen van openbare werken en groen. ‘Jaar en dag werd onze gemeente aanzien als een industriële gemeente, door de aanwezigheid van een grote stortplaats en de toenmalige papierfabrieken. Daardoor hebben de bouwpromotoren hun pijlen vooral op de buurgemeentes gericht. De laatste jaren kwam daar verandering in en werd Mont-Saint-Guibert aantrekkelijker voor heel wat investeerders. De industriezone Axis Parc is daar een goed voorbeeld van.’
Omdat de gemeente zich over heel wat kilometers uitstrekt, heeft de groendienst bewust gekozen om een vaste onderhoudsploeg te benoemen voor elk dorpskern. Patrick Bouché: ‘Op deze manier werken dezelfde arbeiders steeds in eenzelfde omgeving. Ze kennen het dorp door en door en fungeren ook als vertrouwenspersonen voor de inwoners. Iedereen weet perfect wat hij moet doen en het werk verloopt zo efficiënter. Als er zich een probleem stelt, kunnen de betrokken arbeiders sneller reageren, waardoor er aan de wensen van de buurtbewoners tegemoetgekomen wordt. Kleine interventies hoeven niet eerst via de administratie aangevraagd te worden. Voor grotere werkzaamheden zullen de betrokken mensen op het gemeentehuis eerst geraadpleegd worden.’
De groendienst telt momenteel twaalf arbeiders. Binnen de gemeente worden de meeste aanleg- en onderhoudswerken in eigen beheer uitgevoerd. De groendienst beschikt hiervoor over alle nodige machines, met onder andere een graaf-laadcombinatie van Volvo, een Same-landbouwtractor, een Pel-Job graafmachine, twee maaitractoren van de merken Etesia en Kubota, en de nodige gras- en bosmaaiers, bladblazers, bestelwagens en vrachtwagens.
Verleden jaar was de maaicombinatie van Mont-Saint-Guibert aan vervanging toe. De tractor en de maaiarm waren volledig op. Patrick Bouché vervolgt: ‘In een beginfase hebben we eerst gedacht om opnieuw een landbouwtractor met opgebouwde maaiarm te kopen, maar vervolgens gingen we ook verder nadenken in de richting van een werktuigdrager. Ik had al eens een Unimog in Kommunal- uitvoering gezien, maar vrij snel kwamen we tot de conclusie dat een dergelijke machine niet echt geschikt was voor ons. De ‘ideale’ machine moest immers uiterst wendbaar zijn, fungeren als werktuigdrager en bovendien ook een goed werkcomfort en een uitmuntende zichtbaarheid bieden aan de bestuurder. Op deze manier zijn we in contact gekomen met Vandaele, dat ons deze VSV aanbood. De bestaande maaitractor had zijn limieten bereikt en we waren van mening dat het tijd was om te evolueren. De wendbaarheid van de VSV is een sterke troef, zeker in het historische centrum van de gemeente, waar de straten smaller zijn. Ik denk ook dat het nodig is om over de gepaste machines te beschikken om netjes werk te kunnen uitvoeren. In een eerste fase zal deze VSV vooral ingezet worden om bermen te maaien en om de winterdienstwerkzaamheden tot een goed einde te brengen. De maaiarm is nieuw, de bestaande sneeuwschuif en strooier konden we gewoon overnemen van de vorige combinatie. Doordat deze VSV bovendien over een front- en een achterlift beschikt, zullen we deze in de toekomst ook voor andere werkzaamheden eenvoudig kunnen inzetten. Een mooi voorbeeld is de onkruidborstel die we aan de frontlift kunnen bevestigen. In vergelijking met een klassieke landbouwtractor is het zicht op het werk stukken beter, terwijl de combinatie wendbaarder is. Alleen maar voordelen, waardoor we sneller, beter en dus efficiënter kunnen werken! We hebben bewust gekozen om een aantal opties te nemen.
De speciale behandeling van het onderstel tegen corrosie leek ons onmisbaar, terwijl de frontaftakas vroeg of laat dienst zal doen om andere werktuigen aan te drijven.’
‘Doordat we sneller zullen werken met de VSV wordt het ook mogelijk om deze werktuigdrager in de toekomst voor andere werkzaamheden te gebruiken. Denk bijvoorbeeld maar aan het reinigen van signalisatieborden of het van water voorzien van bloembakken en aanplantingen. Andere accessoires worden verder ontwikkeld en eens we deze VSV door en door kennen en kunnen benutten, zullen we logischerwijze in andere hulpstukken investeren om de machine optimaal te kunnen rentabiliseren. Het zal echter wel een nauwkeurige planning van de verschillende werkzaamheden vragen.’
Zoals bij tal van gemeentebesturen ging de overgang naar het zerofytogebeuren gepaard met heel wat kopzorgen. Volgens Patrick Bouché was het voordien vrij gemakkelijk om het openbaar landschap te onderhouden: ‘Zoals heel wat andere gemeentes werkten we toen hoofdzakelijk met glyfosaat en er werd twee keer per jaar gespoten om alles proper te houden, tot de grote voldoening van de bevolking. Toen de zerofytowetgeving in voege trad, hebben we eerst ervaring moeten opdoen om te weten welke oplossing de meest aangewezen leek voor onze gemeente. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een onkruidborstel op een tractor. In onze omstandigheden is deze breed inzetbaar en gemakkelijk te gebruiken en zijn de onderhoudskosten vrij beperkt. Het fijnere werk doen we met onze bosmaaiers.’
‘Om de kerkhoven optimaal te onderhouden beschikken we over een eenassige trekker met een specifieke frees met omgekeerde messen. Deze werken op een diepte van 1 tot 4 cm en trekken het onkruid los in de grindpaden. Deze machine geeft ons veel voldoening. Het volstaat om deze paden om de 5 à 6 weken eens te ‘bewerken’ om ze proper te houden. Na de werkgang met de machine wordt het grind terug mooi vlak geharkt, zonder bijkomende ingrepen. Snel en efficiënt dus.’
Met het oog op de toekomst is Patrick Bouché van mening dat het onderhoud van alle kleine groene ruimtes van de gemeente nog beter kan: ‘Het blijft enerzijds immers het cachet van de gemeente en de drie afzonderlijke dorpskernen. We moeten daar meer aandacht aan schenken. Anderzijds nemen we al een tijdje deel aan de actie ‘Villages fleuris’. We hebben niet de ambitie om prijzen te winnen, maar het schept wel een sfeer om onze gemeente mooier te versieren. Ik hecht veel belang aan een onderhoud als ‘goede huisvader’. Deze aanpak werpt reeds vruchten af. De laatste maanden zijn enkele nieuwe bouwprojecten goedgekeurd om woonverkavelingen op te richten. Op termijn gaan we de openbare ruimtes die hiermee gepaard gaan ook moeten onderhouden. Werk genoeg dus voor de komende jaren, maar dankzij een goede mix tussen gezond verstand, bekwame medewerkers en een goede sfeer geraken we er wel!’