In deze rubriek willen we in de verf zetten dat het in de tuin, park & bosbouw sector boeiend werken kan zijn. Daarvoor laten we graag gepassioneerden aan het woord over hun job. Ben jij zelf fier op wat je alle dagen bezighoudt en wil je dit graag delen met onze lezers? Laat je horen. […]
In deze rubriek willen we in de verf zetten dat het in de tuin, park & bosbouw sector boeiend werken kan zijn. Daarvoor laten we graag gepassioneerden aan het woord over hun job. Ben jij zelf fier op wat je alle dagen bezighoudt en wil je dit graag delen met onze lezers? Laat je horen. Of ken je iemand die hier volgende keer zijn of haar verhaal wilt doen? Geef ons een seintje.
Jan Maes: ‘Ik geef op zelfstandige basis outdoortrainingen aan mensen die werkzaam zijn in de tuin, park & bosbouw sector in binnen- en buitenland. Dit omvat zo goed als alles wat te maken heeft met het onderhouden van verschillende machines zoals bosmaaiers, kettingzagen, bladblazers, heggenscharen, grasmaaiers of hakselaars. Naast onderhoud ligt de focus ook op het veilig en efficiënt werken met machines.’
‘Daarnaast word ik ook af en toe ingehuurd als consulent voor ondernemingen zoals Aspen, Echo en GVG-oliehandel. Vaak gaat dit hand in hand met een opleiding die men volgt. Onlangs deed ik op een studiedag nog een neutrale uitleg over verschillende aspecten van batterijen.’
Jan: ‘Net zoals vele studenten was ik lang op zoek naar iets waar ik blij van werd, maar tevergeefs. Tot het zelfs bijna schoolmoeheid werd. Op mijn veertiende kwam ik voor de eerste keer in contact met iemand die gepassioneerd over zijn beroep kon vertellen: machinedealer Staf Van Achter. En toen wist ik: dat wil ik ook! Daarna rolde ik in de opleiding lichte verbrandingsmotoren en tuinbouwmechanisatie en kon ik voor de eerste keer stage doen bij Van Achter, de man die mij onbewust in deze richting duwde. Later ontmoette ik nog enkele mensen onder wie André Stoefs (toenmalig werkplaatsleider bij Vanhie), Hugo Van Bijsterveldt (Husqvarna) en Arian Essenstam (Husqvarna). Allemaal mensen met passie voor deze sector en naar wie ik met bewondering opkeek.’
Jan: ‘Wanneer mensen al jaren op een bepaalde manier werken is het soms moeilijk om hen te overtuigen dat het anders kan. Soms kan je daardoor veel tijd verliezen aan ‘waarom’-discussies. Ik maak er altijd een sport van om de challenge aan te gaan en dat samen met hen verder uit te zoeken. Waardoor ze het ook met hun eigen ogen kunnen zien. Een goede training is niet afhankelijk van mij alleen, maar ook van de groep waaraan je lesgeeft en de vragen die je soms krijgt. Soms krijg je geen enkele vraag omdat mensen soms tegen hun zin de opleiding moeten volgen. Dat maakt het interessant doordat je inzicht krijgt als je daarin doorvraagt en achterhaalt vanwaar de redenering komt. Dan weet je vaak ook sneller waarom zaken kapotgaan of net langer blijven werken. Daarnaast maakt het ontmoeten van gemotiveerde mensen het aangenaam om je opleiding te geven.’
Jan: ‘Dat is echt moeilijk te zeggen. Ik denk dat ik dan eerder in de fietssector terecht was gekomen of iets met techniek. Met een eigen servicepunt. Zolang ik maar bezig kan zijn, want het technische aspect boeit mij enorm. Als ik achteraf terugkijk op alles dan ben ik wel tevreden dat ik voor deze sector heb gekozen. Er is altijd iets in beweging en het is bovendien nog eens heel aangenaam.’
Jan: ‘Ik ben onder andere bezig met nieuwe projecten om mijn eigen aanbod op punt te zetten, andere nieuwe trainingen toe te voegen en het trainingscenter in Puurs verder uit te bouwen. Los van mijn eigen zaak hoop ik dat de kwaliteit van lesgevers en cursisten tot op een hoger niveau getild kan worden, met de focus op veiliger en efficiënter werken en vooral kennis blijven delen met elkaar. En dat de passie bij iedereen aanwezig blijft, en dat een groenwerker iedereen mee kan trekken in zijn enthousiasme.’
Jan: ‘Dat bedrijven of werkgevers hun toekomstige werknemers vragen om een opleiding te volgen voor ze met de machines gaan werken. Soms hoor je verhalen zoals machines die slecht starten, ontbrekende onderdelen of niet goed onderhouden materiaal. Als dit vermeden kan worden is dit voordelig voor beide partijen. Afgelopen jaar had ik een cursist die door zijn vakantiewerkgever gevraagd werd om een adequate opleiding voor te leggen voor het veilig gebruik van kettingzagen. Iets wat ik zeker wil aanmoedigen. Het geeft een soort van geruststelling voor beide partijen. Je ziet heel vaak mensen aan het werk met een bosmaaier in hun short, of met een kettingzaag met een gewone broek zonder helm. Heel gevaarlijk. Het valt op dat de mensen in Scandinavië veel belang hechten aan veiligheid en ergonomie, iets wat in zuiderse landen minder is.’
‘In de meeste Europese landen kan je ook enkel geld verdienen als je jezelf uit de ziekenzorg houdt. Een accident met een bosmaaier of kettingzaag is niet zoals een griep die na enkele dagen over is. Het herstel kan gaan van weken tot maanden. Een langdurige ziekte dekt de gezondheidsverzekering niet voor de volle 100%. Voor zowel de werkgever als de werknemer is het belangrijk om veilig te vertrekken en veilig terug naar huis te keren, ook financieel.’
Jan: ‘Blijf je kijk op alles zo breed en zo lang mogelijk openhouden. Doe je research en neem niet alles aan voor waarheid. Leer van elk merk zijn sterktes en zwaktes. Zo krijg je echt veel ervaring en inzicht. En blijf nieuwsgierig: ik leer zelf ook nog elke dag van cursisten.’
‘Een merk of product maakt je niet professioneel, maar wel de manier waarop je met alle merken kan omgaan.’
‘Daarnaast is de passie voor de sector ook belangrijk. Alles blijft groeien en er zal altijd werk zijn. Mensen zeggen ook vaak: ‘Het gaat slecht gaan met de verkoop van machines!’ Maar ik merk net dat mensen door de coronaperiode hun groene oase meer gaan appreciëren zijn. De tuin is en blijft een belangrijk aspect in mensen hun leven.’§