Jean-François Truyen komt uit een familie van tuinaanleggers. Van jongs af aan is hij ondergedompeld in het vak. Nadat hij eerst samen met zijn vader had samengewerkt, besloot hij zijn eigen bedrijf op te zetten en zelf cliënteel aan te trekken door zich verder te specialiseren in een aantal specifieke werkzaamheden. Ondertussen is ‘afsluitingen’ uitgegroeid […]
Jean-François Truyen komt uit een familie van tuinaanleggers. Van jongs af aan is hij ondergedompeld in het vak. Nadat hij eerst samen met zijn vader had samengewerkt, besloot hij zijn eigen bedrijf op te zetten en zelf cliënteel aan te trekken door zich verder te specialiseren in een aantal specifieke werkzaamheden. Ondertussen is ‘afsluitingen’ uitgegroeid tot de hoofdactiviteit. We zijn Jean-François midden oktober gaan opzoeken om iets meer te weten over zijn activiteiten en zijn aanpak.
In de familie Truyen is tuinaanleg een evidentie. Guy Truyen, de vader van Jean-François, heeft zijn eigen bedrijf opgericht in de buurt van Gozée en Jean-François is bijgevolg ook opgegroeid in deze omgeving. Hij vervolgt: ‘Ik heb altijd genoten van het werken in een groene omgeving en het was dus ook vrij snel duidelijk dat ik er mijn beroep zou van maken. Toen ik jonger was, ging ik het grootste deel van mijn vrije tijd bij mijn ouders helpen en na mijn studies heb ik dan ook voor deze sector gekozen. In de beginjaren heb ik met mijn ouders samengewerkt, maar na een tijdje wou ik mijn persoonlijke accenten kunnen leggen. In 2009 heb ik mijn eigen bedrijf opgericht terwijl ik in een eerste fase met mijn vader ben blijven werken. Vervolgens ben ik hier naar Neuville verhuisd. Waar nodig spring ik regelmatig bij mijn vader bij.’
In het begin had Jean-François een breed aanbod: gazon zaaien, maaien en snoeien, onderhoudscontracten voor tuinen, afsluitingen en kleine plantwerkzaamheden. Hij ondervond echter dat er veel concurrentie is binnen de sector: ‘Steeds meer mensen beginnen als tuinaanlegger in bijberoep. De basisinvesteringen blijven beperkt en omdat het voor hen een nevenactiviteit is, kunnen ze zich veroorloven om te werken tegen bodemprijzen. Omdat tuinaanleg geen beschermd beroep is, kan iedereen er zomaar in beginnen. Ik heb dus nagedacht over een verdere specialisatie die me in staat stelt om echt te doen wat ik leuk vind, maar ook om me te onderscheiden van de concurrentie. Op langere termijn wil ik me gaan specialiseren in het aanleggen van tuinen in plaats van onderhoudswerkzaamheden. Ik geef de voorkeur aan het plaatsen van afsluitingen, het inzaaien van gazon … en ik beschik trouwens over de nodige machines!’
Zijn klanten zijn voornamelijk particulieren. Ze doen beroep op Jean-François voor zowel de aanleg rond nieuwbouwprojecten als voor de heraanleg van bestaande tuinen. Jean-François: ‘Ik probeer de verplaatsingen tot maximaal één uur reistijd te beperken. Voor nieuwbouwprojecten combineer ik de aanleg van een nieuw gazon meestal met afsluitingen. Bij de heraanleg van bestaande tuinen merk ik dikwijls dat deze gepaard gaat met een verandering in het leven van de klanten: kinderen, een hond, een hoger werkritme of, integendeel, hun pensioen.’
Bij de aanleg van een nieuw gazon gebruikt Jean-François gazonrollen zodra hij de kans krijgt. Ze zijn eenvoudig en gemakkelijk te plaatsen en de klant heeft snel het resultaat waarvoor hij betaald heeft. Daarnaast zaait hij ook gazon op de klassieke manier, hij heeft er immers de machines voor. Hij voegt eraan toe: ‘Ik werk bovendien niet graag met onderaannemers. Daarom neem ik alleen het werk aan dat ik zelf kan uitvoeren, behalve voor de aanplantingen. Ik werk dan samen met mijn vader omdat aanplantingen een van zijn specialiteiten zijn. Van zijn kant doet hij beroep op mijn kennis zodra een afsluiting moet geplaatst worden op een grotere werf en op deze manier houden we de toegevoegde waarde binnen de familie. Het werkt ook makkelijk omdat we op elkaar ingespeeld zijn. ’
Volgens Jean-François willen mensen eenvoudiger leven, het onderhoud tot een minimum herleiden en tegelijkertijd hun buitenruimte zoveel mogelijk benutten. Jean-François: ‘Ik heb de indruk dat klanten zo min mogelijk tijd willen besteden aan hun tuin. Ze investeren in een robotmaaier en maken soms belangrijke budgetten vrij om het onderhoud van hun tuin achteraf zoveel mogelijk te beperken. Onlangs heb ik zo een tuin met specifieke grassen aangelegd omdat deze het jaar rond kunnen blijven staan en ieder jaar maar één keer gemaaid moeten worden. Op deze manier wordt het onderhoud echt tot een minimum herleid! Het verklaart ook waarom heel wat klanten mij contacteren om hun bestaande hagen te verwijderen en ze te vervangen door panelen of rotsen.’
Jean-François wijst er ook op dat klanten sneller beroep doen op een tuinaanlegger en geeft aan dat het bovendien steeds gemakkelijker wordt om een lening te verkrijgen om een tuin aan te leggen of heraan te leggen. In dat opzicht is de enige financiële limiet deze die de bank oplegt.’
Als klanten in een nieuwe afsluiting investeren, hechten ze veel belang aan een langere levensduur. Hierdoor evolueren de gebruikte materialen ook sterk. Hout wordt steeds vaker vervangen door kunststof of inerte materialen, die minder onderhoud vergen en gemakkelijker te reinigen zijn. Jean-François: ‘Tegenwoordig plaats ik voor zowat 90% vaste panelen (volledige pvc-panelen of panelen met kunststoflatten), terwijl draad goed is voor circa 8% en vooral gekozen wordt voor langere afstanden, omdat de plaatsing sneller verloopt. En hout vertegenwoordigt nog amper 1%, net als rotsen trouwens.’
Als we Jean-François vragen hoe hij zijn activiteit verder ziet evolueren, hoeft hij niet lang na te denken: ‘Voor het ogenblik is groeien zeker geen optie. Als mijn activiteit verder evolueert, zou ik sowieso personeel moeten aanwerven, zal ik deze mensen ook moeten begeleiden en dat interesseert me echt niet. Ik vind ook dat het feit dat de baas het werk zelf uitvoert een grote troef is. Ik ben altijd van harte welkom en over ‘t algemeen word ik bovendien echt verwend door mijn klanten. Ik zorg ook zelf voor de werf van bij het begin tot bij de oplevering van de werkzaamheden. Ik ben mij er goed bewust van dat er in het voorjaar altijd een piek is, maar ik denk dat ik die altijd op een goeie manier kan nemen, met de hulp van iemand op leercontract bijvoorbeeld. Bij het begin van het jaar, als de weersomstandigheden niet toelaten om buiten te werken, probeer ik wat verlof te nemen om mijn batterijen op te laden.’
‘Doordat ik niet per se wil groeien blijven de investeringen ook beperkt. Als ik bijvoorbeeld meer machines koop, moet ik een loods bijbouwen of huren. De machines die ik gebruik om afsluitingen te plaatsen zijn afgeschreven en de minigraver draait bijvoorbeeld alleen om gaten te boren … in tegenstelling tot andere, kleinere machines die vrijwel dagelijks zouden draaien! Meer machines aan het werk betekent dat we rekening moeten houden met de brandstofkosten, regelmatig onderhoud en de tijd die nodig is om ze netjes te houden. De messen van de grondboor moeten bijna dagelijks geslepen worden en kleine ongelukjes, zoals een stuk draad dat vast komt te zitten, zijn snel gebeurd. Laat staan dat ik nog meer machines zou hebben! Klein blijven komt ook overeen met mijn verlangen om me verder te specialiseren in de plaatsing van afsluitingen. Tevreden klanten bevelen me bij hun vrienden aan en op deze manier heb ik steeds genoeg werk. Doordat ik de prijs kan aanrekenen die ik nodig heb, realiseer ik voldoende marge op de goederen die ik nodig heb voor mijn werven. Ik zie veel grotere bedrijven die eerst alles op alles zetten om hun personeel aan het werk te houden en waar de calculatie pas achteraf gebeurt.’
Jean-François investeerde in aangepaste machines om zijn werk tot een goed einde te brengen. Zijn compacte John Deere 3045R tractor is uitgerust met een frontlader met een hefcapaciteit van 700 kg, terwijl deze machine toch smal en wendbaar blijft. Dezelfde tractor gebruikt hij om gazon in te zaaien of takken te verhakselen. Een minigraver met een grondboor en een kleine dumper vervolledigen zijn vloot ‘grote’ machines. Jean-François: ‘Ik mis soms een kniklader, omdat mijn compacte tractor soms moeite heeft om zware panelen te heffen en te verplaatsen. In dat geval is het soms behelpen.’
Wat zijn keuzes op gebied van investeringen in machines aangaat, is Jean-François duidelijk: ‘Ik koop kwaliteitsmachines en ik heb zeer goede contacten met de verkopers met wie ik werk. De onderhoudsbeurten vinden altijd plaats bij de dealer, meestal één keer per jaar. Ik vertrouw die mensen en het is tenslotte hun specialiteit. Voor mij geeft het rust om te weten dat mijn machines in orde zijn en goed functioneren.’ Jean-François besluit: ‘Met het plaatsen van afsluitingen heb ik echt een activiteit gevonden die ik leuk vind en waar ik kan van leven. Omdat ik graag op mezelf werk, vind ik het tof om het grootste deel van de tijd alleen te werken. De klanten waarderen tot slot dat ik van in het begin tot op het einde zelf aanwezig ben op de werven en ze mij kunnen aanspreken als ze iets nodig hebben of willen aanpassen!’